Балачакның кышкы кичләре

Буран йортның һәрбер бүрәнәсен

Исни-исни бик нык төпченә.

Мүген коеп, кермәкче ул – көчкә

Җылы тоткан бүлмә эченә.

Баганалар гүли. Буран җырын

Тапшыра ул ерак-еракка.

Кышның шушы буранлы көннәре

Сузылган кебек озын-озакка.

Сәндерәдә тезелешеп яткан

Балалар, җылы булсын-булмасын –

Әкият сөйли. Кичке озын төндә

Буранны соң кемнәр тыңласын!..

Усаллана буран. Карга күмә

Әрдәнәдәге бар утынны.

Ләкин утын мичтә  шартлап яна –

И, сөенеч кайнар ялкыны!

Утын булса, яшәп була, ләкин

Күп ашый шул аны мичләре!..

Их, авыр шул! –

Җилкәләргә салып утын ташу.

...Хәтерләргә шулай кереп калган

Балачакның кышкы кичләре.